«مکانی را برای عکاسی انتخاب کرده‌ام که بارها دیده شده است اما سعی کرده‌ام کمی به این واگن‌های بی‌روح نزدیک‌تر شوم؛ واگن‌هایی که تنها عنصر حیات‌شان چشم‌هایی است که با من جستجو می‌کنند.
در این مجموعه خوانش ما از فضا حائز اهمیت است چرا که موقعیتی را یافته که در آن فشردگی و در هم تنیدگی مکان و زمان به وجود آورنده‌ی ملالی است که تا رسیدن به مقصد ادامه دارد.»
سالانه‌ی عکس دانشجویان عکاسی دانشکدگان هنرهای زیبای دانشگاه تهران از سال ۱۳۹۵ و به همت انجمن علمی این رشته آغاز به کار کرد. این رویداد با هدف بررسی جایگاه عکاسی دانشگاهی در فضای هنری ایران شروع شد و طی دوره‌های مختلف کم‌کم بخش‌های دیگری مثل نشست‌های تخصصی، جلسات نقد و بررسی آثار، گفتگو با هنرمندان و پخش فیلم مستند عکاسان بزرگ نیز به آن اضافه شد تا جایگاه و بار علمی آن افزایش پیدا کند. شرکت‌کنندگان در این نشست‌ها هرساله از شهرهای مختلف کشور در پردیس هنرهای زیبا گردهم می‌آیند (یا در دوران کرونا از کشورهای مختلف جهان در نشست‌های مجازی شرکت می‌کنند) تا با به‌وجود آوردن فضایی صمیمی و دوستانه و در عین حال تخصصی، تعامل بیشتری میان جامعه‌ی عکاسی کشور با عکاسی دانشگاهی ایجاد شود.