دانشجوی مقطع کارشناسی عکاسی دانشگاه تهران، ورودی ۱۳۹۹
«[کِ] از نظر لغوی به معانی کس، کسی که و جز اينهاست و برحسب موارد در دستور زبان فارسی گاه موصول و گاه حرف ربط است و گاه دلالت بر استفهام دارد.
«که» پيکار مدام ميان ديده شدن يا نشدن و ترس از ثبت کيستی من است، که با نگاه دوبارهای به تن با استفاده از يک پويشگر سعی در ثبت اين ديدن اپتيکی کردهام.»