دانش‌آموخته‌ی مقطع کارشناسی عکاسی دانشگاه تهران، ورودی ۱۳۹۲
«پنجره‌هاى نمایشگر و سطوح تبلیغاتى به وجود آمدند تا موضوع نگاه غالب در یک منظره شهرى باشند. آن‌ها به گونه‌اى طراحى شده‌اند تا توجه عابرانى را که از نزدیکى‌شان مى‌گذرند، به خود جلب کنند. اما پیش مى‌آید که به‌واسطه‌ى آن‌ها توجه رهگذران به سایر چیزهاى پیرامون آن نیز معطوف شود. به عبارت دیگر، آن‌ها باعث ایجاد واکنشى علیه ماهیت اصلى نمایشى خود مى‌شوند. آن‌ها نه‌تنها با یکدیگر بلکه با دنیاى اطراف خود نیز در رقابت‌اند. آیا به این دلیل است که این دریچه‌ها به صورت فزاینده با بزرگ‌تر شدن، روشن‌تر شدن و نورانى‌تر شدن قصد دارند تا دنیاى پیرامون‌شان را در خود غرق کنند؟»
