دانشجوی مقطع کارشناسی عکاسی دانشگاه تهران، ورودی ۱۴۰۰
«این مجموعه كشمكشی است میان فضای شخصی و فضای اجتماعی آن دوران؛ و در نهایت دنیای پیرامون در بستر فضای شخصی حل شده.
شاید هم نتیجهی هراس عكاس از راه رفتن با دوربین در بطن خیابان آن روزها باشد.»
«این مجموعه كشمكشی است میان فضای شخصی و فضای اجتماعی آن دوران؛ و در نهایت دنیای پیرامون در بستر فضای شخصی حل شده.
شاید هم نتیجهی هراس عكاس از راه رفتن با دوربین در بطن خیابان آن روزها باشد.»
سالانهی عکس دانشجویان عکاسی دانشکدگان هنرهای زیبای دانشگاه تهران از سال ۱۳۹۵ و به همت انجمن علمی این رشته آغاز به کار کرد. این رویداد با هدف بررسی جایگاه عکاسی دانشگاهی در فضای هنری ایران شروع شد و طی دورههای مختلف کمکم بخشهای دیگری مثل نشستهای تخصصی، جلسات نقد و بررسی آثار، گفتگو با هنرمندان و پخش فیلم مستند عکاسان بزرگ نیز به آن اضافه شد تا جایگاه و بار علمی آن افزایش پیدا کند. شرکتکنندگان در این نشستها هرساله از شهرهای مختلف کشور در پردیس هنرهای زیبا گردهم میآیند (یا در دوران کرونا از کشورهای مختلف جهان در نشستهای مجازی شرکت میکنند) تا با بهوجود آوردن فضایی صمیمی و دوستانه و در عین حال تخصصی، تعامل بیشتری میان جامعهی عکاسی کشور با عکاسی دانشگاهی ایجاد شود.
چقدر این مجموعه و شیوهی ارائهش خوب بود. یادآوری تمام ماههای سختی بود که گذشت و اخبار زندگی ما رو بلعیده بود.