«بخش عمده‌ی مواجهه‌ی مسافر با کالبد فیزیکی و بافت اجتماعی جاده، در رویارویی با فضاهایی شکل می‌گیرد که برای توقف و استراحت در میان مسیر تعبیه شدند.
مسافرت و جابه‌جایی زمانی که بدل به امر تکرارشونده شود، این توقفگاه‌ها نیز بدل به بخشی از عادات دیداری مسافر می‌شوند. حال این بخش مهجور حافظه‌ی دیداری مسافر ایرانی، توسط دو مسافر که به‌واسطه‌ی فاصله‌ی جغرافیایی میان شهر محل سکونت و شهر محل تحصیل، سفر برایشان امری تکرارشونده شده، دیده و ثبت شده‌اند.
عکس‌های بخش اول مناظری‌ هستند که گویی مدتی طولانی‌ است مهجور مانده‌اند. و عکس‌های بخش دوم مواجهاتی آنی با زیست اجتماعی در توقفگاه‌های میان راه هستند.
هر کدام از این سری عکس‌ها توسط یکی از دو مسافر مشارکت‌کننده در پروژه ثبت شده‌اند. همنشینی این عکس‌ها که با نگاهی متناقض از این فضای مشترک گرفته‌ شده‌اند برای ما بازنمای فقدان هویت یکدست و تناقض ذاتی مشهود در این فضاهاست. تناقضی که یحتمل می‌تواند به فضای کلی فرهنگی-اجتماعی سرزمین‌مان نیز بسط داده شود.»