«سنگ در جغرافیای کردستان بخش مهمی از هویت جغرافیایی آن محسوب می‌شود. بخشی متمرکز از طبیعت که ساکن است اما در بافتار زندگی روستایی و شهری ریشه دوانده است و وجود آن را می‌توان در معماری و جزئیات تزئینی جامعه مشاهده کرد.
سنگ‌هایی که در ابعاد بزرگ وجود دارند ساکن ترین اجزای طبیعت هستند، قابلیت جابه‌جایی ندارند و برای جابه‌جایی باید به قطعات خُرد تبدیل شوند. اجزایی که نه در ماهیت خود جان دارند و نه همانند خاک باعث شکل‌گیری جان دیگری می‌شوند.»
سالانه‌ی عکس دانشجویان عکاسی دانشکدگان هنرهای زیبای دانشگاه تهران از سال ۱۳۹۵ و به همت انجمن علمی این رشته آغاز به کار کرد. این رویداد با هدف بررسی جایگاه عکاسی دانشگاهی در فضای هنری ایران شروع شد و طی دوره‌های مختلف کم‌کم بخش‌های دیگری مثل نشست‌های تخصصی، جلسات نقد و بررسی آثار، گفتگو با هنرمندان و پخش فیلم مستند عکاسان بزرگ نیز به آن اضافه شد تا جایگاه و بار علمی آن افزایش پیدا کند. شرکت‌کنندگان در این نشست‌ها هرساله از شهرهای مختلف کشور در پردیس هنرهای زیبا گردهم می‌آیند (یا در دوران کرونا از کشورهای مختلف جهان در نشست‌های مجازی شرکت می‌کنند) تا با به‌وجود آوردن فضایی صمیمی و دوستانه و در عین حال تخصصی، تعامل بیشتری میان جامعه‌ی عکاسی کشور با عکاسی دانشگاهی ایجاد شود.