دانشجو‌ی مقطع کارشناسی ارشد عکاسی دانشگاه تهران، ورودی ۱۳۹۸
«بسیاری از هم‌نسلان من که چهارمین دهه‌ی زندگی خود را سپری می‌کنند، بنا به دلایل مختلف اقتصادی و اجتماعی همچنان با پدر و مادر خود زندگی می‌کنند. عده‌ای از ما «دهه شصتی‌ها» از امکانِ داشتن اتاقی شخصی برخورداریم، فضایی که علی‌رغم زندگی در «خانه» و با «خانواده»، بیشترین زمان خود را با تنهایی شخصی خود سپری می‌کنیم.
این‌جا اتاق من است. فضایی که در سال‌های اخیر، به‌جز چند ساعت در هفته، تمام «زندگی» خود را در آن گذرانده‌ام. اتاقی که آخرین تغییرات ظاهری عمده‌ی آن نزدیک به دو دهه پیش اتفاق افتاده است و از آن زمان، دیوارهایش همچون سطح حساس به نور، گذر زمان را بر خود ثبت کرده و به نمایش می‌گذارند. من و این اتاق هر دو در حال تغییر هستیم.»
